مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودتنظیمی انگیزشی (فصل دوم)

مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودتنظیمی انگیزشی (فصل دوم) مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دوم پایان نامه ارشد) خودتنظیمی انگیزشی در 28 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

دسته بندی	پیشینه متغیر های روانشناسی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	107 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	28

مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دوم پایان نامه ارشد) خودتنظیمی انگیزشی در 28 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

 

همرا با منبع نویسی درون متنی فارسی و انگلیسی به شیوه APA  جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری در مورد متغیر و همچنین پیشینه در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب برای فصل دو پایان نامه

 

منبع :                          دارد (به شیوه APA)

نوع فایل:                      WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

 

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

 

تعاریف مرتبط با خودتنظیمی

خود تنظیمی طبق تعریف لغتنامه آکسفورد ؛ «کنترل درونی که بدون مداخله اجزاء بیرونی و توسط دستگاه تنظیم گر خودی ایجاد می شود» تعریف شده است.

خود تنظیم گری، به عنوان کوشش­های روانی در کنترل وضعیت درونی، فرایندها و کارکرد جهت دستیابی به اهداف بالاتر تعریف شده است(کول، لوگان و والکر، 2011 به نقل از رستم اوغلی و دیگران 1392).

فرد خود تنظیم گر؛ فردی هدفمند است که با استفاده از تکنیک های مدیریت زمان، تمرین معنادار و جهت دار، کاربرد مناسب راهبردهای شناختی و فرا شناختی و احساس خودکارآمدی؛ سعی در رسیدن به هدف به بهترین شیوه، هماهنگ با توانایی ها و استعداد خود دارد (هاشمی و دیگران 1391).

راهبردهای یادگیری خود تنظیمی: به نقش فرد در فرایند یادگیری تاکید می کند که به موجب آن یادگیرندگان به طور فعال و مستمر شناخت ها، رفتارها و تلاش هایشان را جهت دستیابی به اهداف مورد نظر هدایت می کنند؛ لذا خودتنظیمی اثربخش نیازمند آن است که یادگیرندگان، هدف و انگیزشی جهت دستیابی به این اهداف داشته باشند. از طرفی انسان از طریق فعالیت های شناختی خود و مهار محیط زندگیش می تواند با تقویت و تنبیه شخصی در خود ایجاد انگیزش کند و از این راه به مهار رفتار خود بپردازد (ماتوگا به نقل از لواسانی و همکاران 1392).

 

آزیودو (2009) راهبردهای خودتنظیمی در دانش آموزان را به دانشجویان دانشگاه گسترش داد. نتایج این تحقیق نشان داد افزایش استفاده از راهبردهای خودتنظیمی می تواند افزایش درگیری شناختی و انگیزش حل مسئله را در پی داشته باشد و می تواند منجر به موفقیت و پیشرفت در اهداف یادگیری شود (لواسانی 1392).

اکسان(2009) نشان داد: بهبود مهارت های خودتنظیمی باعث درگیری انگیزشی دانش آموزان می شود. این مهارت ها به یادگیرندگان کمک می کند که انتخاب مناسبی داشته باشند و اضطراب کمتری را متحمل شوند.

برگر و کارابینک (2010) معتقدند: بین خود تنظیمی و راهبردهای یادگیری و انگیزش رابطه معنادار وجود دارد. به این معنا که کاربرد موفقیت آمیز راهبردهای خودتنظیمی مثل تکرار و سازمان دهی منجر به بالا رفتن باورهای خودکارآمدی می شود و درگیری دانش آموزان در یادگیری دروس را افزایش می دهد.