مبانی نظری و پیشینه تحقیق پرخاشگری (فصل دوم پایان نامه)

مبانی نظری و پیشینه تحقیق پرخاشگری (فصل دوم پایان نامه) مبانی نظری و پیشینه تحقیق پرخاشگری (فصل دوم پایان نامه) در 30 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

دسته بندی	پیشینه متغیر های روانشناسی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	46 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	30

مبانی نظری و پیشینه تحقیق پرخاشگری (فصل دوم پایان نامه) در 30 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

• همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
• توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
• پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
• رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

• منبع :                           دارد (به شیوه APA)
• نوع فایل:                      WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

 

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

پرخاشگری

 تعریف و اهمیت توجه به پرخاشگری

 

پرخاشگری مفهوم بسیار پیچیده­ای است. این رفتار از یک سو تحت تأثیر عوامل موقعیتی و روان­شناختی است و از سوی دیگر، عوامل ژنتیک و زیست­شناختی در استقرار و گسترش آن نقش بسیار عمده­ای بازی می­کنند. از این­رو، ارائه­ی تعریفی دقیق و عینی از این سازه دشوار است. با این وجود بارون و ریچاردسون (2013)، در تعریف پرخاشگری نشان دادند که هدف این­گونه رفتارها تخریب و آسیب­رسانی به یک موجود زنده و اموال اوست، رفتاری که سبب بروز واکنش­های دفاعی و اجتنابی از سوی قربانی می­شود.

پرخاشگری یکی از اختلالات مهم در روان­شناسی بالینی و روان­پزشکی است. حدود یک سوم تا نیمی از مراجعه­کنندگان به مراکز روان­شناسی و روان­پزشکی، مشکلات پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی دارند. کودکان مبتلا، به­شدت در معرض طرد همسالان، عملکرد ضعیف تحصیلی و افزایش تدریجی رفتار پرخاشگرانه (پترسون، رید و دیشییون، 2014) و همچنین آماده­ی ابتلا به اختلال­های خلقی، مصرف مواد، بزهکاری و اختلال شخصیت اجتماعی در بزرگسالی هستند (سادوک و سادوک، 2009، ترجمه­ی رضاعی و رفیعی، 1390).

کلمه­ی انگلیسی «aggress» در آغاز به معنی هجوم مفروض بود زیرا در جنگ به پیش رفتن و آغاز حمله گفته می­شود. پرخاشگری کردن «aggressing» ریشه در به پیش رفتن به سوی هدفی بدون دید، دودلی یا ترس بی­جهت تعریف می­شود (پترسون، رید و دیشییون، 2014). کاپلان و سادوک (، ترجمه­ی رضائی، 1390) گفته­اند که پرخاشگری عبارت است از رفتاری که به قصد صدمه زدن به موجود زنده انجام می­گیرد. این عمل درحالی انجام می­گیرد که فرد مرتکب آن از چنین رفتاری اجتناب می­ورزیده است. بارون و ریچاردسون (2013) پرخاشگری را به­عنوان نوعی رفتار جهت­دار که به سوی هدفی مخرب و آسیب­رساننده به دیگران تعریف شده است.

به­طورکلی روان­شناسان در مورد تعریف پرخاشگری با هم توافق ندارند. موضوع اصلی این است که آیا پرخاشگری را باید بر اساس پیامدهای قابل دیدن تعریف کرد یا بر اساس مقاصد فردی که آن را بروز می­دهد؟ بعضی پرخاشگری را رفتاری می­دانند که به دیگران آسیب می­رساند یا می­تواند آسیب برساند. پرخاشگری ممکن است بدنی باشد مانند لگد زدن، گاز گرفتن، یا لفظی باشد؛ نظیر فریاد زدن، رنجاندن و یا به­صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد مانند چیزی را به زور از دیگری گرفتن، رفتار پرخاشگرانه بروز عکس­العمل­های منفی را به دنبال دارد که خود احساسات ناخوشایند نوجوان را تشدید می­کند (بارون و ریچاردسون، 2013). درباره­ی تعریف پرخاشگری این موضوع مطرح است که آیا پرخاشگری را باید براساس پیامدهای قابل مشاهده آن تعریف کرد یا براساس مقاصد شخصی آن را مورد بحث قرار دهیم، زیرا عده­ای پرخاشگری را رفتاری می­دانند که به دیگران آسیب می­رساند. نوع پرخاشگری ممکن است بدنی یا لفظی و یا به­صورت تجاوز به حقوق دیگری باشد. از مشخصه­های مهم این تعریف عینی بودن آن است یعنی شامل آن قسمت از رفتارهایی می­شود که قابل مشاهده باشند (اکبری، 1393).

بعضی نظریه­پردازان پرخاشگری وسیله­ای را از پرخاشگری خصمانه جدا می­سازند، پرخاشگری وسیله­ای رفتاری است که در جهت آسیب رساندن به هدفی و پرخاشگری خصمانه را رفتاری در جهت آسیب..........